Elina - 22 / May / 2023
En daar is het bewijs: Squash is de zwaarste racketsport ter wereld
Eindelijk is het bewezen: Squash is de gezondste en tevens één van de zwaarste racketsporten ter wereld. Waarom dat zo is, ontdek je al snel als je zelf speelt of live naar een squashwedstrijd kijkt. Ik heb het geluk gehad dat ik een aantal toernooien en wedstrijden van de beste spelers aller tijden heb mogen bijwonen. Vol bewondering en vooral vol verbazing heb ik gekeken hoe zij in de vijfde set naar de bal doken, terwijl het publiek achterover sloeg en fluisterde: "Hoe heeft hij die bal nog kunnen slaan!" En misschien nog wel indrukwekkender is dat deze squashers na een eindeloze rally gewoon hun handen even afvegen aan de zijmuur en onmiddellijk aan een andere, even inspannende rally beginnen. Menigeen, mezelf meegerekend, zou op dat moment niet eens meer kunnen opstaan.
Ik heb het allemaal mee mogen maken. Hoewel ik natuurlijk nooit op het niveau van topspelers als Nick Mathew of Nicol David gespeeld heb. Maar tijdens mijn squashcarrière zijn er zeker momenten geweest waarop ik dacht dat ik flauw ging vallen door de extreme fysieke inspanning die je tijdens squash moet leveren. Als jij ook gepassioneerd squasht en je alles op de baan wilt geven, weet je waarschijnlijk waar ik het over heb. Dan begrijp je ook mijn frustratie als mensen zeggen: "Oh, speel je squash? Dat is toch die sport waarbij je op de baan staat en de bal tegen de muur slaat? "Ja, maar je trekt ook sprintjes en neemt snelle stappen naar alle kanten, en tegelijkertijd moet je een goede rackettechniek behouden en kijken waar je tegenstander staat en proberen zijn of haar spel te lezen, nadenken over wat voor soort schot je in welke situatie kunt spelen... Zeker geen fluitje van een cent.
Zelfs als we het mentale aspect terzijde laten en alleen uitgaan van de fysieke inspanning die een squasher moet leveren, komen we toch snel tot de conclusie dat squash één van de zwaarste sporten ter wereld is. En dat is nu wetenschappelijk bewezen. De PSA presenteert op haar website nieuwe data die is gemeten in samenwerking met Sports Data Labs en interactiveSquash tijdens PSA toernooien. En de resultaten liegen er niet om: Een squasher legt per wedstrijd gemiddeld 2,5 km af, en deze kilometers bestaan zeker niet uit rustig joggen, maar uit honderden lunges (uitvalspassen) explosieve multidirectionele bewegingen waarvan de intensiteit bijna tastbaar is.
Voor het onderzoek naar de zwaarte en intensiteit van de sport werd een squashwedstrijd tussen Tarek Momen en Mathieu Castagnet op de Swedish Open van 2018 vergeleken met een tenniswedstrijd tussen Gilles Muller en Rafael Nadal op Wimbledon in 2017. Een korte samenvatting van de resultaten vind je hieronder:
• Duur van de wedstrijd: squash 97 minuten, tennis 288 minuten (beide zijn toernooirecords);
• Afgelegde afstand: Momen 5.000 meter, Nadal 3.700 meter;
• Tijd in actie: Momen 60%, Nadal 15%;
• Gemiddelde aantal meters afgelegd per rally: Momen 49, Nadal 9.4.
De cijfers spreken voor zich. En er zijn nog twee feiten interessant om te vermelden: de hartslag van squashers kan gemakkelijk oplopen tot 190-200 bpm en de hersteltijd tussen de rally's is gemiddeld maar 4 tot 10 seconden. Terwijl dit bij tennis gemiddeld 25 seconden is. Hoewel ik ook een echte tennisfan ben, zit ik soms onbedoeld toch wel even tussen de rally’s te gapen. Vanuit het oogpunt van een squashspeler ligt het tempo bij tennis vrij laag. De PSA-website meldt dat in badminton, een andere racketsport met een hoge intensiteit, de gemiddelde hersteltijd 12 seconden is.
Natuurlijk zijn professionele spelers in alle racketsporten ongelooflijk fit. Nadal, Djokovic en vele andere toppers verdienen de faam die ze hebben. Het zijn geweldige atleten en het is voor hen allemaal bloed, zweet en tranen geweest om de top te bereiken. Maar ik durf met enige zekerheid te zeggen, ondersteund door de nieuwe gegevens, dat professionele squashers minstens net zo’n goede atleten zijn, als niet nog beter. Squash, op topniveau, vereist explosieve kracht, uithoudingsvermogen, flexibiliteit en het vermogen om slechts in een paar seconden van rally's te herstellen.
Conclusie: squash is fysiek extreem veeleisend, en eindelijk is dat nu wetenschappelijk bewezen. Maar waarom zijn we zo gefascineerd door deze informatie? Omdat professionele squashers en degenen die voor squash werken het verdienen: deze gegevens zullen hopelijk de populariteit van squash in de ogen van de media een boost geven en hopelijk wordt het eindelijk een olympische sport. En natuurlijk ook omdat het gewoon leuk is om opmerkingen te horen zoals: "Oh, speel je squash? Dat is toch de zwaarste racketsport ter wereld?"
Lees meer over de nieuwe technologie die wordt gebruikt om gegevens te verzamelen over de fysieke prestaties van squashspelers op:
